Sayın Müfettişim Ufkumu Açtı

SAYIN MÜFETTİŞİM UFKUMU AÇTI

Geçtiğimiz aylarda “etik” seminerine katılmıştım. Eğitmen etiğin yaptırımlarının kınama, dışlama vb olduğunu ifade ederken söz aldım. “Okul müdürleri etik dışı bir davranış yaptığında, kınadım, dışladım bu ne kadar etkili olur?” diye örnek vererek sordum. Eğitmenimiz bu kınama ve dışlamayı herkesin yapması, bir öğretmene haksızlık yapıldığında tüm öğretmenlerin tepki vermesi gerektiğini anlatarak sorumu cevapladı. Tekrar sordum: Camiamızın maalesef çok korktuğunu, böyle bir şeyi asla yapmayacaklarını söylediğimde ise “o zaman napabilirim” dercesine omuzlarını silkti. Devam ettim; bu eğitimi önce okul müdürlerinin alması gerektiğini söylediğimde “onlara da verdik anlaşılan etkili olmamış” dedi.

Tatlı sert bu konuşmadan sonra bir öğrendim ki eğitmenimiz Eğitim Müfettişiymiş.

Ufkumu açtı Sayın müfettişim.

Maalesef camiamız yalnız kalmaya ve yalnız bırakmaya çok müsait hale geldi. Birinin başına bir şey geliyor, herkes arkasını dönüyor görmezden geliyor hatta biraz uzaklaşıyor. Aaa bir bakıyorsunuz yalnız bırakan da yalnız.

Biz ne zaman böyle olduk bilmiyorum. Çok daha acı bir durum ki hala bu riskin de farkında değiliz. Zulüm bana yapılmıyor diye zulüm olmaz mı? Benim keyfim yerindeyse bir mesai arkadaşımın yaşadığı sorun önemli değil mi? Bana eziyet etmeyen bin yıl mı yaşasın? Yapılan bir uygulama beni etkilemiyorsa yapılabilir mi?

Çalıştığımız okuldan tutun Bakanlığa kadar, okulumuzdaki 5 mesai arkadaşımızdan bir milyon iki yüz bin kişiye kadar düşündüğümüzde ÜZGÜNÜM ama bireysel yaşamak mümkün değil biz bir ekibiz, biz bir aileyiz.

 ÜZGÜNÜM ama bugün değilse yarın.

ÜZGÜNÜM ama ateşin düştüğü yerin bir önemi yoktur sadece seni yakacağı zaman farklıdır.

ÜZGÜNÜM ama sıra size gelmiş ya da az kalmış olabilir.

Duyarsızlığın, görmezden gelmenin, susmanın en yakışmadığı camiayız biz. Bir an önce bunun farkına varmalıyız. Artık kendimize “dur” demenin vakti geldi. GEÇMESİN!

Kendimizi düşünürken batıyoruz. Meşhur Titanik gibi geminin havaya gelen ucunda olsak bile o son kaçınılmazdır.

Mesleki itibar açısından düşünürken, dertlenirken şunu sorayım. Cevabını içinizden söyleyin kabul. Nasılsa ben biliyorum.

Mesleki itibarı önce kimin ve nasıl koruması gerekir?

                                                                                                                             Gülay ÇETKİN

                                                                                                              Eğitim Gücü Sen Denizli İl Başkan Yardımcısı